Zwemmen ben ik altijd al gek op geweest! Je kan je lekker uitleven, je gebruikt alle spieren die je hebt, je eet patat met mayo én een frikandel uiteraard (vooruit, en ook een ijsje met nootjes) en je vergeet even alles. Samen van de glijbaan, samen van de wildwaterbaan af... Ik kom tot leven! Zwemmen vind ik nog het allerleukste wanneer mijn neefjes erbij zijn - dat is werkelijk genieten.
Zo was ik onlangs in het zwembad in Joure samen met mijn zus en onze neefjes. In dat zwembad heb je een bepaald gedeelte met stroomversnelling. Door de stroomversnelling ga je ineens heel snel óf juist extra langzaam: als je tegen de stroom in zwemt, moet je namelijk extra kracht leveren. Althans dat geldt vooral wanneer je er niet kan staan. Wanneer je lang genoeg bent, dan kun je gewoon lopen over de bodem en dan merk je vrijwel niets van de stroming.
Toen we tegen de stroom in wilden gaan, was dit dus vooral een uitdaging voor mijn neefje van vijf. Hij was nog niet lang genoeg om te kunnen lopen, dus hij moest werkelijk zwemmen, althans dat dacht hij. Het water spetterde alle kanten op, terwijl hij al z'n kracht gebruikte om vooruit te komen. We moedigden hem aan: “Kom op! Je kunt het! Goed zo!” en ondertussen hielden wij hem stevig vast en duwden wij hem. Als wij hem los zouden laten, dan zou hij waarschijnlijk niet meer vooruit komen. Hij had dat echter niet in de gaten. Hij had het idee dat hij het helemaal alleen deed, want op een gegeven moment keek hij ons aan en zei hij met lichte verontwaardiging op zijn gezicht: “Hey, jullie moeten mij wel blijven helpen!” Met andere woorden: “Ik doe het toch niet alleen?!” Mijn zus en ik schoten bijna in de lach. Hij had niet in de gaten dat wij eigenlijk alles deden en dat hij net zo goed niets kon doen – dan zou hij net zo snel gaan!
Toen ik weer thuis was, dacht ik er nog een keer over na. Hoe vaak doen wij niet hetzelfde bij God?! We maken lastige situaties mee, waardoor we beginnen te stressen en we vervolgens keihard gaan werken om vooruit te komen. Of God geeft een belofte en wij gaan vervolgens keihard ons best doen om die belofte werkelijkheid te zien worden. We doen alles wat we kunnen, geven alles wat we hebben en zeggen vervolgens tegen God: “Heer, U moet mij wel helpen, he?! U moet wel bij mij blijven, he?!” We hebben niet in de gaten dat als Hij ons niet al zou hebben geholpen, we er überhaupt niet meer zouden zijn. We hebben niet in de gaten dat wanneer we simpelweg zouden rusten in Zijn armen, we net zo snel zouden gaan dan wanneer we zouden werken – misschien zelfs nog wel sneller. We hebben niet in de gaten dat we het werkelijk niet op eigen kracht hoeven te doen, maar dat Hij het is die het in ons wil doen. En omdat we dat allemaal niet in de gaten hebben, werken we ons suf voor iets wat allang van ons is en raken we moe en uitgeput en komen we in een burn-out terecht en vragen we ons vervolgens af waar God nou was en voelen we alsof we alles alleen hebben moeten doen.
"We werken we ons suf voor iets wat allang van ons is en raken vervolgens moe en uitgeput en vragen ons dan af waar God was en hebben het gevoel dat we alles alleen hebben moeten doen."
Weet je, ik geloof dat we Gods kracht werkelijk gaan zien in ons leven, wanneer wij simpelweg gaan rusten. Wanneer wij ons overgeven aan de Vader en Hem ons leven toe vertrouwen, gaan we Zijn glorie zien. God werkt, wanneer wij rusten. In Zijn rust en vrede is er geen plaats voor zorgen, angst of paniek, omdat we zien dat Hij werkelijk in controle is. Eén van de beste dingen die je als mens kunt doen, is simpelweg je eigen werk opgeven. Geef het op. Stop met zorgen maken. Stop met piekeren. Stop met bang zijn. Kijk maar naar Hem. Rust in Hem. Hij draagt je. Hij leidt je. Hij wandelt met je. Hij leidt je voort door het water, tegen de stroming in. Hij bouwt Zijn koninkrijk door jou heen – als Hij het niet door jou heen zou doen, dan zou jij voor niets werken.
"Geloven dat rust iets goed is, vergt moed. Je moet behoorlijk overtuigd zijn om het idee overboord te gooien dat alleen hard werken je iets oplevert."
In welke situatie je ook zit – neem vandaag de tijd om bij Hem te rusten. Neem Zijn juk op je en draag Zijn last, want Zijn last is licht en Zijn juk is zacht. Geef Hem je zorgen en ontvang Zijn vrede. En ik verzeker je dat naar mate je meer en meer leert te rusten bij de Vader, zul je zien dat je de zwemtocht van je leven veel fijner afmaakt.
Geniet van het zwemmen!
Comments