top of page
Foto van schrijverMelissa Feenstra

Keuzevrijheid... Of toch niet!?

Nederland. Het land van de keuzevrijheid. Althans, dat denken we. Ik vind het enorm fascinerend dat wij denken dat we zoveel vrijheid hebben en werkelijk eigen keuzes maken, terwijl we in feite worden gedreven als schapen. We denken dat het leven zo maakbaar is. Dat wij de touwtjes in handen hebben. Dat wij beslissen welke wending ons leven zal nemen. Wat een leugen. Geen wonder dat er zoveel burn-outs plaatsvinden. Dat mensen worstelen met schuldgevoel. Met angst. Wat een gigantische druk leggen we op onszelf.

De Bijbel leert ons iets geheel anders. De Bijbel leert ons dat wij de klei zijn en God de pottenbakker. In Jesaja 45:9 (parafrase) staat: “Wee hem die de strijd aanbindt met hem door wie hij gevormd is. Zegt klei soms tegen wie hem vormt: 'wat ben je aan het maken?' Deze gedachte gaat in tegen het huidige wereldbeeld. Het gaat in tegen één van de grootste afgoden van deze tijd, namelijk ons zelf, oftewel de maakbaarheid van de mens. Alsof wij zoveel macht hebben. We zijn slechts grassprietjes!


Nee, de Bijbel leert ons dat wij slechts klei zijn. We kunnen zo focussen op onszelf en hoe we onszelf kunnen “perfectioneren”, welke keuzes wij moeten maken om te worden wie we willen zijn, om te bereiken wat we willen bereiken dat je er een burn out van kunt krijgen. Maar eigenlijk is de aandacht dan continu gericht op jezelf. En ergens ga je dan juist in rondjes draaien, want je verwacht de verlossing van jezelf. Alsof jij het antwoord bent op al je problemen. Super ontmoedigend als je dan voor de honderdste keer in hetzelfde rondje terecht komt. Herkenbaar?!


De Bijbel leert ons dat we slechts klei zijn. Ik geloof dat onze keuzevrijheid er niet zozeer zit in welke keuzes wij maken, maar veel meer door wie wij ons laten kneden. Wie mag er inspreken in ons leven? Wie geven wij gezag? Wie erkennen wij? Erkennen wij God? Is Hij Heer? Durven wij God te vertrouwen? Durven we onze muren te laten zakken en Zijn liefde toe te laten in onze pijn, zwakte, verdriet en angst? Durven wij voor Zijn troon te komen, te zitten aan Zijn voeten, te luisteren naar Hem, Zijn Woord uit te bidden over anderen, waar doorheen Hij ons kneedt… Of laten we ons kneden door de overheid? Of door wat mensen over ons zeggen? Zijn we alert op het nieuws? Volgen we wat de overheid zegt?


Ik weet nog dat ik mij een tijd lang lelijk voelde bij een bepaald persoon. Eigenlijk wilde ik liever niet met haar op de foto. Ja, erg extreem, ik weet het, maar ik voelde me niet op mijn gemak bij haar schoonheid. Ik vond haar zó mooi! Ik plaatste haar op een voetstuk. Tijdens mijn DTS in Hawaï, ver weg van iedereen, kreeg ik random tijdens de aanbidding een beeld. Jezus en die persoon stonden naast elkaar, maar die andere persoon droeg de kroon. Ik merkte dat de Heilige Geest mij drong om de kroon te verplaatsen van haar hoofd naar het hoofd van Jezus en Jezus opnieuw het gezag te geven. In het beeld deed ik dat en keek ik opnieuw naar Jezus. Toen ik terug kwam van mijn DTS en die persoon opnieuw ontmoette, merkte ik dat ik vrij was! Al die leugens waar ik eerder mee zat, zat ik niet meer mee en dat is zo tot op de dag van vandaag.


Ik had deze vrouw meer autoriteit gegeven dan dat ik Jezus had gegeven; haar mening en die van de wereld was belangrijker dan die van Jezus, die tegen mij zei: “alles aan jou is mooi” en “Ik heb een plekje in mijn hart die enkel en alleen voor jou is en niemand anders kan die vullen dan jij”.


Ik geloof dat onze keuzes laten zien waar wij door gedreven worden. Liefde, geloof of angst en bitterheid. Ik merk dat wanneer ik aan de oppervlakte werk en mijn gedrag probeer te veranderen, ik erg gefrustreerd kan raken. Maar dat wanneer ik mij voed met het juiste, mij richt op Zijn liefde voor mij, bewust ben van het feit dat ik een nieuwe schepping ben, ik praat met mijn Vader, ik leer stil te worden en leer te luisteren, mij vul met Zijn Woord, mijn gedrag automatisch mee verandert. Ik opnieuw zachter en milder wordt. Rustiger. Kalmer.


Stop met veroordelen. Zowel het veroordelen van jezelf als het veroordelen van anderen. We hebben niet zoveel keuze in het leven. En laat dat je gerust stellen: the pressure is off. Wanneer je verkeerde keuzes hebt gemaakt, He understands. Ik geloof dat Jezus daarom zo vaak naar eer en geweten kon zeggen: Ik veroordeel je niet. Want Hij ziet je echt. Hij kent je. Hij kent je hart. Hij doorgrondt je. Begrijpt je. Hij wil je vullen met Zijn liefde en Zijn waarheid, opdat je van binnenuit zult veranderen en van daaruit zult groeien in wijsheid en in het maken van de juiste keuzes.


Als er één keuze is die we mogen maken, dan is het deze keuze: wie geloof ik? Waar vul ik mij mee? Naar wie luister ik? Wie geef ik autoriteit in mijn leven? Met wie wil ik omgaan? Want waar je mee om gaat, daar wordt je mee besmet.


Een tip: begin met de Bijbel en Zijn Heilige Geest in jou en ga van daaruit verder. Hij zal je leiden. Van binnenuit. In ieniemienie kleine stapjes. En de weg waarop Hij je leidt? Hij leidt je altijd naar rust, vanuit nederigheid. Het is enkel de weg naar beneden. Leren loslaten. Overgave. Vertrouwen. En wandelen.


Ps. Deze filmpjes zijn een voorbeeld van de bizarheid met betrekking tot de keuzevrijheid die we (denken te) hebben. Ook jij bent een kuddedier (ook al denk je van niet) | MINDF*CK - YouTube en NikkieTutorials gemindf*ckt door Victor Mids | MIND*F*CK - YouTube

157 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

I LOVE love

I think I have said it already a hundred times to at least a hundred different people: I love love. Yes, you read it right. I love love!...

Comments


bottom of page